De omgeving: Montsoreau (Loirestreek)

Maar de Loirestreek staat ook bekend om haar kwaliteitswijnen, en vooral als een streek met een groot cultureel erfgoed. Dat begint al heel dicht bij Montsoreau: op een steenworp afstand ligt de koninklijke abdij van Fontevraud*, een uniek kloostercomplex dat in 1101 door Robert d’Abrissel werd gesticht voor zowel mannen als vrouwen en waar een vrouw, vaak van koninklijken bloede, aan het hoofd stond. Van het oude kloostercomplex zijn slechts enkele delen bewaard gebleven, waaronder de bijzondere, prachtig gerestaureerde Romaanse keuken met zijn indrukwekkende dak en vele schoorstenen. In de abdijkerk kun je de gisants (liggende grafbeelden) van het uit de Anjou afkomstige, Engelse koningshuis Plantagenêt bewonderen: koning Henri II van Engeland, zijn vrouw Eleonora van Aquitanië, hun zoon Richard Leeuwenhart en Isabelle d’Angoulême, de tweede vrouw van hun jongste zoon, de latere Engelse koning Jan zonder Land.

Bij het complex hoort ook een statige kloostertuin, waar de rust bewaard is gebleven. In plaats van brevierende kloosterlingen kom je er nu fotograferende toeristen tegen, maar ook die voelen aan dat je hier beter stil kunt zijn.

Een groot deel van het kloostercomplex van Fontevraud werd tijdens de Franse Revolutie verwoest. Daarna heeft het ruim anderhalve eeuw dienst gedaan als staatsgevangenis. In de vorige eeuw werd het door de Franse staat volledig gerestaureerd en tegenwoordig wordt een deel van het klooster gebruikt als conferentiecentrum, de rest is opengesteld voor het publiek.

Verder is de Loire beroemd om haar vele kastelen. In de Touraine (Centre-Val-de-Loire) zijn dat o.a. Chenonceau, het kasteel van Diana van Poitiers, de maîtresse van de Franse koning Hendrik II, Langeais, en Villandry met de schitterende tuinen, het koninklijk kasteel van Amboise, waar zich het graf bevindt van Leonardo da Vinci, en op een steenworp afstand daarvan Le Clos Lucé, waar Da Vinci zijn laatste levensjaren doorbracht.

In het Pays-de-la-Loire liggen o.a. het kasteel van Angers met prachtige, Middeleeuwse wandtapijten: de Tenture de l’Apocalypse; het imposante kasteel van Saumur en de kastelen van Montreuil-Bellay, Brissac en niet te vergeten Montsoreau, waar een belangrijke rol voor is weggelegd in de roman La Dame de Montsoreau van Alexandre Dumas père.

Ook de steden zijn zeer de moeite waard. Zoals Tours, met de Place Plumereau in het Middeleeuwse hart van de stad, de kathedraal Saint-Gatien en de rue Colbert, de botanische tuin, de basiliek Saint-Martin met in de crypte het graf van Sint Maarten, de patroonheilige van de stad, maar er zijn ook uitstekende mogelijkheden om te winkelen.

Angers heeft eveneens veel te bieden. Behalve het oude stadscentrum is het kasteel beslist een bezoek waard. Ook het Musée Jean Lurçat et de la Tapisserie Contemporaine is een aanrader. Dit museum is gevestigd in het Hôpital Saint-Jean uit de 12^e eeuw. Hier kan men de Chant du Monde gaan bekijken, een serie moderne tapijten van de kunstenaar Jean Lurçat, die een hedendaagse echo vormen van de Tenture de l’Apocalypse uit het kasteel.

Goed om te weten: zowel bij Tours als bij Angers liggen P&R-parkings buiten de stad, de zg. Parking Relais, waar je voor een luttel bedrag je auto kunt parkeren en met de tram naar het stadscentrum kunt gaan. Het tramkaartje is voor alle inzittenden bij het parkeertarief inbegrepen.

Op een kleine 20 km van Montsoreau is Saumur*, parel van de Anjou, erg leuk om te bezoeken. Saumur is vooral bekend om de Loire, het kasteel, de wijn en de paarden (Saumur kent een lange traditie van paardendressuur). Vanaf de brug over de Loire heb je, vooral met de late middagzon, een prachtig gezicht op de stad en het kasteel.

Het kasteel heeft een bewogen geschiedenis achter de rug en is uiteindelijk van de ondergang gered door Napoleon om dienst te gaan doen als staatsgevangenis. Sinds 1906 is het kasteel in handen van de stad Saumur, die het restaureerde en er een stadsmuseum van maakte: het Museum van Decoratieve Kunsten en van het Paard. Dit laatste herbergt een tentoonstelling over het berijden van paarden en de voorwerpen die daarbij horen, zoals zadels, harnassen, hoofdtuigen en hoefijzers. Ook kun je er een korte video bekijken over de indrukwekkende paardenshow van de Cadre noir: de Nationale Paardendressuurschool, die hier sinds 1815, op basis van een lange militaire traditie is gevestigd. Sinds 2011 staat de Franse dressuur op de immateriële erfgoedlijst van de Unesco. Er worden rondleidingen gegeven in de manege, de stallen en de zadelmakerij. Een paar keer per week kun je ’s ochtends een training met uitleg bijwonen, de zogenaamde Matinales. Het hele burchtcomplex is vrij en gratis toegankelijk, alleen voor een bezoek aan het museumkasteel moet je betalen.

Van het kasteel daal je af naar het drukke, gezellige, centraal gelegen place Saint-Pierre, dat een verbinding vormt van de verschillende stadsgedeelten en -wandelingen. Aan de westzijde van het plein vind je de strenge Sint-Pieterskerk, omringd door een afwisseling van sobere turfstenen huizen en enkele oudere vakwerkhuizen, vaak met baksteen tussen het hout. In de zomer staat het plein vol met terrasjes die bij goed weer van ’s middags bij de lunch tot laat in de avond vol zitten. Aan het plein vind je ook de Halles Saint-Pierre, een dagelijkse markt met een keur aan regionale producten.

In het oude Middeleeuwse gedeelte van de binnenstad is elk straatje weer een verrassing. Zoals de karakteristieke, onregelmatig aandoende rue de l’Ancienne Messagerie en de welhaast verborgen kapel Saint-Jean, een mooi gotisch bouwwerk uit de 13^e eeuw, dat lager ligt dan de straat en de omringende gebouwen. Vlakbij vind je het statige stadskasteel dat dienst doet als stadhuis. Op de binnenplaats daarvan bevindt zich een mooi metalen paard, naast enkele erkertorens – recente meesterwerken van het gezellengilde.

Dit alles is slecht een kleine greep uit de vele bezienswaardigheden van de streek. Meer informatie kun je vinden op de diverse toeristische websites.

*© Jeroen Sweijen: foto’s en teksten over Fontevraud en Saumur zijn gebaseerd op: Jeroen Sweijen, Vorstelijke Loire, uitgeverij Edicola, 2019